Halkalar
siyah evden gelmiþler
üç beþ ayak yürüdüler düz yolda
harfleri anlamaktansa mimiklerinde
takla atan cambazlarýn akýlda kalan beyazýmsý edalarý
hem kimin yanýndan geçtim ise beni duymadý
yaþasýn eski mutsuzluðum
ne yaparsanýz yapýn seviyoruz
bizi bizden ayýramazlar þimdi
inandýlar mý dersin
belki de hiç hatýrlamýyorlar bile
ya da benim gördüðüm rüyayý
bana özel kýlan bir ayrýntýda saklý
varlýðýmýn uyuþuk ayaklarýný
baþýnýzýn üstünde gezdirirken
bu uzayan yol
ne güzel
dokunulmak istiyorum diyecek deðilim
hem dokunursanýz çözülecek ayaklarýmýn baðý
etrafýný göremeyen bir hengameye dönüp
sizi korkutmaktan korkuyorum
biraz pencere ve hava
iyi gelecek hepinize
girince kalbinize gece
dün sýcak çukurlarýn üstünü örtüler
baþýndan sonuna deðin alaka
o halkalar ki
üþütür kalbinizi düþününce
bir ölünün ýslattýðý dudak
teninizi ýsýran kara örümcek
anlasanýza
kýrký çýkana dek sizi öpecek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.