USANDIM
Dolaþtým gurbeti eyledim vatan
Ayaðým koyduðum il den usandým
Hemen-her iþine yalaný katan
Doðrusuz insandan, kul dan usandým
Ne heceye sýðdým ne de sayýya
Hasret kaldým vuslat adlý kýyýya
Ne ettimse varamadým iyiye
Kervaným geçirmez yol dan usandým
Dinlediðim ney’im,düdüðüm acýdýr
Sularým tatsýz, yediðim acýdýr
Acý söylerim, dediðim acýdýr
Aðýzdan,çeneden,dil den usandým
Uykuya yatar rüyaya kanarým
Seni sayýklarým seni anarým
Gerçekte yandým düþ de de yanarým
Ateþten,dumandan,kül den usandým
Od düþmüþ gönlüme yakýlan benim
Kalbi parçalanan,sökülen benim
Her gün tane tane dökülen benim
Yaðmurdan,yaðýþtan,sel den usandým
Bulmak mümkün müdür? Vefa söyleyen
Hep artar hiç azalmaz göç eyleyen
Umut’um her gece yürek daðlayan
Baðlamadan,sazdan, tel den usandým...05,11,2014 Umut ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.