Gözlerin var karþýmda Ellerin elime deymiyor ki Gözlerin kahverengi bakýyor Ýki kahve birleþmiyor ki Varsýn olmasýn para denilen kâðýt Güzel bir tebessüm her þeye yetiyor ki Kimin yanýnda yaþýyorsan Ýþte o yaþtayýz aslýnda Kimi çocuk parkýnda Kimi daraðacýnda Zaman ellerinle tutulmuyor ki Yalnýzlýk gerekiyor bazen Sessizlik insaný rahata erdiren Ve yazmaktýr mutluluk Ben yazýyorum her þeye raðmen Sessiz kalmak bekleyiþtir aslýnda Ne olacaðýný beklemek Hatalarý anlamaktýr, acý duymadan Bilirim kolay deðil unutmak Zor gelir bazen insana yaþamak Kýrlaþmaya baþlar zamanla saçlar Ve sen kabul etmek istemezsin Mümkün deðil ki bu âleme kazýk çakmak Vasýfsýz dizeler dökülüverir aðzýndan Bir türlü noktayý koyamazsýn Senin olmayan gözlerde Bir dirhem bakýþa muhtaç kalýrsýn Adýný koymadýðýn þehirlerde Kaldýrýmlarý arþýnlarsýn Ne kadar hayal kursan da Gerçek âlemde sancýlarla yaþarsýn Kýrýk duygularýný Kýrýk kalemlerle Kýrk satýra anlatmaya çalýþýrsýn Birsin mürekkebim diye Yalvarýrsýn . . . Dur artýk . . . Bit artýk . . .
Çetin KORKMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şair Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.