Düşlerimde
Bir çocuk edasýyla gülümsedim ve düþledim,
Sefalet sinmiþ mahallenizde.
Seninle Pembe hayallerimizi nasýl sakladýðýmýzý...
Hatýrlarým, Beyaz bir gelinlik gibi,
Örterdi erik çiçekleri, daracýk sokaðýnýzý
O kýrmýzý karanfilli, yola bakan balkondan.
Yüzünü tam görebilene aþk olsun,
Her zaman, daðýnýk duran, Uzun saçlarýndan…
Karþýlýklýydý aþkýmýz, Ama karþýlýk veremiyorduk!
Oynuyorduk adeta!
Birimiz saðýrý, birimiz ise dilsizi.
Baharat kokulu mutfaðýnýzýn, pencere dibinde,
Çok gece boþuna üþüdüm, Hastalandým.
Kaç gece Babana yakalandým!
Önce gülümser sonra da suratýma yapýþtýrýrdý fesleðen kokan avuçlarýný…
Sonra bir gün, babanýn cenazesi kaldýrýlýrken,
Kuyu suyundan çamurlaþmýþ avlunuzdan,
Biçare olmuþ! Kýrmýzýlaþmýþtý Kahve gözlerin,
Babanýn ardýndan aðlamaktan…
Elindeki Reyhana fesleðen kokusu karýþýrken,
Yaðmur damlalarý düþtü sokaðýnýza yüce haktan…
O gece gökyüzü çok gürledi,
Pencereden size baktým, göremedim seni.
Aðlýyordu, koklayýp duruyordu annen kaybettiði aþkýnýn gömleðini.
Küçük kardeþin kucaðýnda uyutuyordu babanýn hediye ettiði bezden bebeðini…
Erik çiçeði kokulu bir sabah, en kötü haber geldi.
Senin için öldü dediler!
‘Ona Sarýlýnca, karanlýktan korkmuyorum’ dediðin
babanýn yanýna topraða verdiler…
Çok zaman sonra yolum düþtü sokaðýnýza,
Baþýmý çeviremedim, acýdý içim!
Bakamadým harabe olmuþ, kýrmýzý karanfilli balkonunuza…
Yazan raviz Demirel…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.