Havvalar Eksilmez

Ademler tükenir sanma,
Ararsan her köþe baþýnda yüzünde öyküsüyle bir Adem,
Çýkar karþýna

Ay ýþýðý da eksilmez, bakarsan gökyüzüne orada
Orada hazýrdýr,
Ruhunu ýþýtmaya,
Masallarýn çoðu benzerdir hem
Yýllar eksilse de tarihten,
Belki yýllar önce ayný tarihte, Bir Adem ve Havva ama aslýnda çok uzakta,
Ay inerken tenlerine önce Adem söyledi
Belki de tez söyledi,
Bakalým ne söyledi

Seni seviyorum yol azýðým,
Bir çift turnam, sýcak döþeðim
Seviyorum, sevemeyecek öyküler çok hayatýmda,
Alnýmýn ateþini alan elim
Ýhtiyacým var sana
Tokluðum da sana baðlý, azýcýk tuzunu kaçýrmasan
Bir ses de zamansýz bölmese uykumu,
Rahatým ,
Anam da öyle yapardý sonra…

Sonra aldý Havva, o da söyledi elbet,
Ay ýþýdý heves düþtü gözlerine , kavuþtu parmaklar, sýzdý topraða günahlar, ahlar,
Bakalým ne söyledi,
Ben de seviyorum seni yürek aðrým
Ýlk otaðým,
Fakat yeleðini al omuzlarýna, titredi ay, üþürsün sonra
Seni de bir ana doðurdu,
Bilirim, ben de bir anayým sonuçta
Hem anan da öyle yapardý,
Ama seviyorum, sevmemeyi öðretmediler bana, öðretemezlerdi
Bir beþiðin yanýnda buldum kendimi üzerini örtmedeydim bebeðimin
Beþ yaþýnda…

Ve Adem aldý yeniden,
Susmayý bilirdi, konuþacak çok þeyi de yoktu aslýnda,
Ademden aldýðý miras ý törpülemiþti zaman
Geriye yýðýn kalmýþtý, düþler kýsdalmýþtý
Bakalým ne söyledi:
Seni seviyorum varlýðým,
Sensiz üþüyorum da,
Sayende beyzade gibiyim, temiz bedenim
Kilimim , elbisem temiz,
Fakat sende daima aðýr bir koku, teninden olmalý
Anam da öyle kokardý, bu baðlýyor da beni sana
Seviyorum, seviyorum

Ay ýþýðý ne çok þeyi seyretmiþti öyle,
Susmayý sevmezdi Havva, hep dudaðýnda bir ezgi, söylemeye alýþkýndý.
Günlerden neler de derlerdi türkülere dökmek için
Dedi Havva
Bakalým ne söyledi
Ben de seviyorum seni can yoldaþým.
Zira büyüdüm,
Azaldý seveceðim kimseler de,
Fakat üzme kendimi, sözlerimde bir derinlik arama,
Bak ay bulutlarýn ardýnda, ondandýr çehremdeki karaltý,
Keder sanma,
Ben unuturum nasýlsa Havva olmayý da
Hem seviyorum seni,
Býrakmam da

Gece inadýna uzadýkça, ay daðýlýyor çehrelere
Kývrýlýyor zaman tenlere, tenler kývrýlýyor zamanla
Iþýk daðýlýr, bölünür, gölgelenir ama eksilmez,
Ve Adem aldý yeniden, deyiverdi sözlerinden
Ýnan bana seviyorum
Gittikçe daha az buluyorum seni,
Senden bana daha az kalýyor
Oysa anam…
Hem her yerde hem yanýmda, sýcak döþeðim,
Ilýk yazým
Sen de bir yolunu bulsana
Kýzdýðým da oluyor belki, aldýrmýyorsun ya
Aldýrma, daha lâzýmsýn bana
Hem sana kýzmayý, senin üzülmeni de seviyorum
Onlarsýz bir hiçim ben, korkuyorum hiç olmaktan.
Sözlerinle de yorma beni, her þey süt liman olsun, örtüm ol sade
Dedim ya seviyorum seni,
Sakýn bensiz uyuma!

Ve sözün burasýnda rüzgar titretti ýþýðý,
Havvanýn gözlerinden yitti önce.
Sonra …
Ahh Havva ah, Ademlere Havva eksilmez,
Iþýðýnýn peþinden gitmezsen, bulutlar ayýn teninden gitmez,
Ve aldý Havva,
Belki de bir nokta, ayýn ýþýttýðý yerlerde
Bir nokta
Ben de seni seviyorum seni,
Ýlk þiirimi, ilk yazgýmý,
Bir bahar sabahý söylediðim ilk þarkýmý
Düþlerde büyüttüðüm yaðýz atlýmý.
Zamanlarýmý döþedim önce yoluna,
En iyi sözleri benden dinle istedim, dinlemeni bekledim,
Gözlerinde bir yol aradým, çýkmaz sokaðýma, gölgeler ürküttü beni.
Akmýþtýn ýrmaðýma, geçemezdim,
Neyse karnýn acýkmýþtýr senin, avurtlarýn çökmüþ
Seni de bir ana doðurdu.
Ben de bir anayým,
Anlasana…




Sosyal Medyada Paylaşın: