GEL GÖR BENİ AŞK NEYLEDİ
Gönlü de yüzü gibi güzel ve manidardý
O güzel gözler sanki bir baþka parýldardý
Ýncinmemiþti ondan ne karýnca ne bir taþ
Hayalleri düþleri olmuþtu ona yoldaþ
Susardý söylemezdi kederini kimseye
Sormazdý el insaný bu ne çekiyor diye
Gülen yüzünü görüp tatlý sesini duyan
Yakýþtýrýrdý ona mutluluðu her zaman
Sarmýþtý her yanýný efsunlu sýrrýn ruhu
Sinmiþti bedenine güllerin öz kokusu
Hamd ederdi bahtýna vardýr sebebi diye
Hiç sitem göndermezdi vefasýz sevgiliye
Ýçse de yudum yudum hasretin þurubunu
Yitirmezdi yine de vuslatýn umudunu
Duada onun adý düþlerde hep o vardý
Kalbinin atýþlarý hep bu aþký sýnardý
Ezelden aþinaydý o bu yüze bu sese
Bin ömrünü verirdi bu cana bu nefese
Bilirdi ki kaderi yazýlmýþtý birlikte
Ýlahi bu yazgýyý silemezdi hiç kimse
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.