"Dost dost diye nicesine sarýldým
Benim sadýk yarim kara topraktýr"
Diye ne güzel demiþ Aþýk Veysel
Dost sanýp sarýlýyoruz da
Dost bildiklerimiz oluyor bir ateþten gömlek
Çýkardýk diyene kadar yanýyor ciðer
Ciðerle kalsa o bile yeter
Bir sözüyle veriyor binbir keder
Ýnsan,"Benim sadýk yarim kara topraktýr!"
Demez de baþka ne der
Bir dost buldum diye sarýldým da dört elle
Söyledi düþmanýmýn söylemediðini bile
Nasýl katlanýr insan böyle bir zillete
Devirmek geliyor içimden þu an daðlarý bile
Hatam gönlümde yer açmak mýydý sana
Söylesene ne kötülük ettim ben sana
Ýstemiyorsan bir daha karþýma çýkma
Sen deðer misin ki þu an akan gözyaþlarýma
DEÐER MÝSÝN HAA!
KIR KALEMÝ ÝSTERSEN ÝNFAZ ET BENÝ
HAKÝM MÝ SANDIN SÖYLESENE KENDÝNÝ
BOYNUM KILDAN ÝNCE BÝR KUSURUM VARSA BÝL KÝ
ÝNSANLARI YARGILAMAK BU KADAR KOLAY MI KÝ
YÝNE KÝMSE ETMEZ ÝNSANIN ÝNSANA ETTÝÐÝNÝ
Perihan METÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.