Sigaranın Külü Sönene Kadar
molilaz
Sigaranın Külü Sönene Kadar
sanýrým güneyde bir yerdi
orada muzlar portakallar falan ve deniz
ve denizin bahçeye bakan yüzünde
dalgalarla dalgalanan
art arda hiç deðiþmeden
veya ara sýra
öfkesini geceye saklayan sabahýn sakin suyu
hayal miydi yoksa
topraðýn gerçek duygusunu içine çeken
seferlerinden yorgun düþmüþ gözlerimi
gezdirirken
beyaz duvarlarla martýlarýn kardeþliði
bir ucu kýrmýzý
bir ucu sarýya varan çiçekler
bizi mi sevecekler
diyemiyorum
göðsüm su yýlanlarý gibi kývrak
ve sizi tanýmak için yaslandýðým aðaca
bir hayli gecikmiþ olarak
dalýndan bir yaprak seçip
güneþi eski sesinden ayýrmak istiyorum
anýsý dün gibi belirgin
yeni rüzgarlar tanýmýyor beni
oysa ne tarifler ne tarifeler seçmiþtim
çýnarlý eski köy kahvelerini görür görmez sevinecektim
tarlalarýn kenar yollarýný
bir tümseði aþýp
saklanabileceðim onca yerden
küçük bir kare seçip
uyuya kalacaktým yorgunluktan
ve sonra bir masalýn kliþe süsü gibi
dudaklarýmý öpüp kuþlarýn kanat sesiyle
gözlerinde uyanan
yalanlarla dolu mavilikler olacaktým
uzatýp uzatýp durdum
bir sigaranýn külü sönene kadar seni düþündüm
derleyip toparlayýp hayallerimi
bulmak için yola koyuldum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.