BEN HEP EKSİĞİM BABA

Baba.
Hayat neden bu kadar acýmasýz baba.
Neden hep sevdiklerimizi alýr bizden.
Hayatýmdan her giden erkeðin ardýndan,
Bir tek sen kalýrdýn yanýmda.
Ýþte ben bu yüzden hep en çok seni sevdim baba.
Çünkü sen annemi hep çok sevdin baba.

Ama sen þimdi gideceksin ya baba.
Olmayacaksýn ya hayatýmda.
Kime sarýlacaðým ben caným yandýðýnda.
Kime koþacaðým mutlu olduðumda.
Sahi mutlu olabilecek miyim ben,
Sen olmayýnca baba.

Sen giderken yanýmdan,
Durup bakacak mýyým ardýndan.
Tutamayacak mýyým ellerinden.
Sarýlamayacak mýyým sana bir daha.
Gitme diyemeyecek miyim ben baba.
Sahi gitme desem kalýr mýsýn yanýmda.
Yoksa göz yaþlarýna hakim olup,
Bakmadan gider misin dört duvar arasýna.

Sakýn oralarda hasta olma ha.
Annem olmayacak yanýnda.
Ama çorba yapanýn çýkar elbet orada.
Bakarlar orada sana,
Benim gibi olmasa da.

Ama sen yine de hasta olma baba.
Çünkü sen güçsüz kalýrsan oralarda.
Ben güçlü olamam buralarda.
Bakarým ama anneme.

Hem kendime,
Hem de anneme.

Çünkü ben büyüyorum baba.
Seni beklerken daima.

-Büþra ÖZEREN
Sosyal Medyada Paylaşın: