KONUŞANDI ÖLÜM
Doðmakla þükür bize ölmek bize sevinç
Hayatýn yüküne donanýmlan,iman yüklü bir vinç
Ruhun taþtan kale olsun geçit vermesin küfre
Vahiyle beslenmeyen akýl,basiretsiz bir hiç
Gece sýyrýlsa örtüsünden kaldýrýlsa perde
Nefisler sürünüyor belkide yerlerde
Hakk dýþýnda bir þeye baðlýlýk tutsaklýktýr
Öyle bir zevk peþinde koþ ki;götürsün ebede
Susmaktý bize düþen konuþandý ölüm
Yakaladý an bizi bir fanusun içinde
Bir ekmek kapýsýydý,çektiðimiz zulüm
Hey benim anam babam bu bacada iþim ne?
Ölüler yaþar mý dersin;elbet gönülde
Ya hisler fikirler,onlarda yaþar mý?
Billur bir hayatýn sonsuzluk ikliminde
Ebedi bir hayattan insan kaçar mý?
Gözüne dünya kaçanlar unutturur ahireti
Bulaþtýrmýþlar kalplerine kur’an dýþý illeti
Kula kulluk edenlerin þerefi yoktur unutma!
Unutma,çölde insanlýk iklimi dokunmuþtu,
Ayet ayet.......
Sabýrla ve umutla!........
Hayat;ölüme uzanan çizgide, geride kalan iz,
Hayýr,ölüme deðil,ölümde diriliþe koþanlarýz biz.
Yusuf Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.