Sen gittikten sonra Düþündüm Gün boyu hiç ara vermeden, duraksamadan Derken akþam oldu Ve derken yatsý Gecenin hüznüyle ayda çöktü üstüme çalan türkülerin tezenesi de kýrýldý Gecemde Yüreðinde üvey evlat olan ben Yalnýzlýðýn ürpertisini yaþadým Derken mürekkebe dökülen yaþlarým Gözlerim seni yazarken hep aðladý Sevgi manyaðý oluþum bir ilk Buysa sevmek sevincim, gülüþlerim Sen Gittikten sonra Giderken acýyan yanýmla gecemi doldurdu
Þimdi kim verir sýmsýcak seni bana Kim içten sevebilir Kim Artýk Sen benim dilimden düþmeyen sevgi yumaðým Ne günahým, ne vebalim, ne ahým Sen benim sevdiðim yani sevdiceðim Sen benim bütün kalbimle ümit baðým Gideceksin git kýrmadan Kaçtýkça , gittiðim her þehir Unutamadýðým Sonradan bulup ,kopamadýðým Çocukluðumun acý yanýsýn Ýstemedim gitmeni Kal diyemiyor acý çeken bedenim Çek içine sana savrulacak rüzgarýmý Ve Sil gözlerindeki sessiz yaþlarý Ýçime sakladým senin yüceliðini Bir de bir tanem Bir de caným Bir de kader yoldaþým Ve bir de sensiz hayatýn hiçliðiyle Gözlerimde seni yaþadým Ve sensiz hayatým Senle birlikte gecemin karanlýðýnda Bir yýldýz göz kýrpana dek çeliþkilerime
O gün anladým Gidiþini seni yüreðime nakýþ diye Ýþleyip selametle Git diye .....
1 KASIM 2014 hayatýn içinden kaleme düþen
Sosyal Medyada Paylaşın:
meral melek kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.