Þu karanlýk gecede, Aðýr aðýr yol alýyorum. Geçmiþimle geleceðim arasýnda; Ýnce bir kýl üstünde yürüyorum. Paslanmýþ bir çivi gibi, çekiçle vurularak... Kalbimde yara açmýþ, mazilere gidiyorum. Aðzýmdan salyalar akýtarak yazýyorum, mýsralarýmý Yorgun bir o kadar yitik geceme, Piþmanlýk mý? yoksa sevinç mi? yoksa acý mý? Hangisi insaný masum yapan? Üçüncü þahýslara yer yok! Bu gece sadece sen, ben. Zaman geçiyor. Artýk hesaplaþma vakti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
gumus273 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.