Yine Kasýmýn birinci gecesi,
Her gün her gece olduðu gibi
Yine sen geldin aklýma.
Öyle özledim ki seni.
Hasretin yüreðimde bir çýð gibi.
Özlemler çoðaldý bitmek bilmiyor.
Uyku girmez gözüme.
Baþým yastýkta, gözlerim senin nöbetinde.
Ne kadar dayanacak bu zavallý yüreðim.
Hava buz kesti, rüzgarýn sesi ürkütüyor beni.
Ey sevdasýna yandýðým, adýný daðlara haykýrdýðým
Söyle, ne zaman bitecek bu kara günler.
Göz yaþlarým her gece damla damla düþerken yastýðýma,
Hýçkýrýklara boðuluyorum.
Benim ne çektiðimi bana sorma,
Olur da bir gün gelirsen.
Uykusuz geçen gecelerime sor.
Çokmu gördü bana Sevgiyi bu kahbe felek.
Yüreðim yine mavzer yemiþ gibi elek elek.
Daha ne kadar dayanacak bu acýya bilemem.
Zannetmeki sensiz mutluyum.
Ben sende mahpus sende tutukluyum.
Ahhh o gözlerin canlandý hayelimde,
Sol yanýmda seni uyuturken,
Saða dönüyorum acý, oturuyorum sancý.
Duvarlar bana düþman sanki.
Birden çakan þimþeðin ýþýltýsý ve gök gürlemesiyle doðruldum.
Yüreðimde kopan kýyamet sanki gerçek olacak gibi.
Asi rüzgarýn uðultusu kulaklarýmý týrmalýyor.
Hadi benim özlemim, hasretim sevdam var da
Ya rüzgarýn nesi var ?
Þimþek neden bu kadar ürkütücü ?
Gök neden paramparça olacak gibi ?
Kime sevdalý kime hasretler ?
Ben sevgiye hasretim sevdamý özledim de onlar kime?
Bilebilsem.
tokatlý_ali
Antalya
Ali Aktaþ
01 Kasým 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.