maden ocaklarýnda üç yüz metre deðil bin metre derinliklerde cehennem çukurlarý katran karasý toz dumanlarý su dolu balçýklar arasýnda boz küller altýnda kalan kor ateþi gibi sönüp giden gençliðimi doðumunu göremediðim bebeðime býraktým anne oðlum yüzme bilemezdi diye aðlama aðlama güzel annem hayatýn bütün acýmasýzlýðý ve yorgunluðu oturmuþ yüz çizgilerinin derinliðinde kaybolurken adýna medeniyet denilen bu çaðdaþ uygarlýk seviyesinde gömülürken diri diri medeni vahþet mezarlýðýna þuursuzlaþtýrýlmýþ ve duyarsýzlaþtýrýlmýþ bunca insanlar arasýnda nasýl bulacaðýz sönmeye yüz tutmuþ mum ýþýðý gibi kimliðimizi aðlama güzel annem aðlama elinin tersiyle göz yaþlarýný silme anne aðlama güzel annem çöplüðe çevrilmiþ dünya inþaatta tarlada fabrikada sahipsiz maden ocaklarýnda binlerce çocuk iþçiler kayýtlarý bile yok kütüklerde hatýrlanýrken zamansýz ölümlerde aðlama güzel annem oðlum yüzme bilmezdi diye maden ocaklarýnda denizi hiç görmedim dere kenarýndan öteye geçmedim çocukluðumu ve gençliðimi yurduma armaðan ettim yedi kat yerin dibinde ýþýðý hiç görmedim göremedim bu günde kömür kokulu ekmeði evime götüremedim baðýþla beni annem aðlama güzel annem annem ah annem cýlýz bir damla gibi düþerken ayný noktaya göl olmadan kurutuluyoruz ah annem güzel annem doðacak yavrumu kucaðýma alamadým minicik elini yüzüme süremedim diye aðlama güzel annem bu gün eve gelemedim baðýþla annem 30EKÝM2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
aliş gülden Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.