AŞKIN DİLENCİSİ

Ahþap evlerin, yollarýn çakýl taþlý oldugu yerden geçti adam
Yýllarýn yorgunlugu yüz hatlarýndaki buruþukluktan belli oluyordu
Belkide bu benim mânam
Belkide aþkýn dilencisi o
Biraz durdu, baktý uzaða
Yaktý sigarasýný daldý, uzaklardaki zamana
Bir ah çekti, söylendi kendi kendine:
Noldu acaba þu bizim kýrýk kalpler duraðýna ?
Öksürdü birden bir öksürüþten öte herþeyi anlatýyodu anlayana
Yaþanan buruk anýlarý, satýlmýþ hayalleri, kýrýlan kalpleri
Ama herþeyi
Adam biraz diþini sýktý, gözlerini buruþturdu, gözlerini sýktý
Hatýrladý eski sevgiliyi, herþeyi eski sevgiliyi
Kafasýný kaldýrdý, ellerini ovuþturdu ve tekrar kafasýný eðdi
Aklýna bir þeyler geliyodu ’’ vay be ne günlerdi ’’ diyordu sadece
Evet o belkide sevgiye muhtaç olan aþkýn dilencisi
Anlam veremiyordu anlamsýz gitmelere, belkide
Zaman akýp geçti hemen sessizce
Akþam olmuþtu halen ayný yerde oturuyordu
Ve halen dalýyordu
Gözlerinden yanaklarýna dogru zikzak çizen göz yaþlarý
Belli oluyordu
Konuþmuyodu artýk kendi kendine
Dalýyordu güneþin batýþýný seyrediyordu ve aðliyordu sadece
Belkide duygularýný tercüme ediyodu böylece
Ah adam ah, ey aþkýn dilencisi ulaþamadýnmý istedigin sevgiye
Götürmedimi yollar seni
Tutmadýmý ellerinden yýllarýn tercübesi
Ah adam ah !
Sigara paketini çýkardý, yanlýzlýgýna eþlik eden son sigarasýný yaktý
O vakte kadar hiç açýkmamýþtý
O aþkýn dilencisiydi
O yemeðe, paraya, deðilde sevgiye muhtaçtý
O AÞKIN DÝLENCÝSÝydi.
Hüseyin ÖZER 30.10.2014

Sosyal Medyada Paylaşın: