Serin bir sonbahar akþamýnda yine yalnýzým Perde perde inerken önüme yalnýzlýðýn sokaklarý Ben yine seni arýyorum saða sola sallanarak Üþüdüm sensiz kuytu sokaklarýn yalnýzlýðýnda Karanlýk rüzgâr dalgalanýrken yalnýzlýðýmýn sokaklarýnda Aðýttan heceler dilimde yükselirken gökyüzüne Öksüz bu kalbim sensiz kâðýttan sanki param parça oldu Hüzünlerin ýþýklarý ile aþkýn divanýnda arýyorum seni Yollarým sokaklarýmda benim gibi harap olmuþ Ýçtiðim aþkýn deðil sanki yalnýzlýðýn þarabý Sabahý gözlerinde öpmek için seni arýyorum Sözleri senin dilinde tatlandýrmak için seni herkese soruyorum Akþam gün batýþýný yüreðinde izlemek için peþine düþüyorum Sýzmýþým hüzün sokaklarýn karanlýðýna yine sensizim Bahtýmýn karasý yalnýzlýðýmýn sokaklarýndayým seni bekliyorum Beni arayýp bulmak istersen gecenin karanlýk sokaklarýna sor Beni yüreðimde kor alev yanan hasretin ile yanarken bulacaksýn Mehmet Aluç Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.