Bir ýþýk var gözlerinde Bir çocuk sevinci gibi parlayan. Alýyor topacýný Döndürüyor gönlünde, Fýrlatýyor göðe. Sözcükler dökülen havai fiþekler Gönüllere mutluluk saçan.
Bir ýþýk bazen gözünde, Karanlýk bir gecede Ufukta beliren umut kandili, Koþup ulaþmak isteði gönülde... Tutup fitilini açmak sonuna kadar, Hüzün titriyor içinde... Ulaþýlmayan elemler yansýyor Titredikçe. Dýþa vurmayan ýþýk Buzlu camlarda. Kabuðunu kýrýp gizinin, Dökmek tüm acýlarýný, Yakmak kandilinin ýþýklarýný Ki, aydýnlatsýn sevgiyle gönlünce...
(13 Mart 2004 Ýst.)
Hâlenur Kor
Bu þiirin hikayesi:
(Bazý günler þair arkadaþlarla evlerimizde toplanýp þiir ummanlarýna dalarýz. Yine böyle birgün Melda Özata’nýn evinde, Sedat Umran,Aysen Akdemir, Gönül Halýcý, Melda Özata ve ben Hâlenur Kor þiirler okuduk. Sayýn Sedat Umran Bey Ýn yüzünde, senelerin çizdiði hatlara raðmen, kendi kabuðuna saklanmýþ, iç dünyasýný dýþarý aksettirmeyen masum ve muzip bir çocuk yüzünü görür gibi oldum. Bu þiirleri de ona ithaf ettim.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.