Kömür Oldu Bedenim

Ölümü yaþadým canlý canlý yeraltýnda
Ölümün sert sesini duydum kulaklarýmla
Hakkýnýzý helal edin gelemem ey dostlar!
Ölümü bekliyorum çaresiz ben yeraltýnda.

Dua dua üstüne, havasýz, susuz bekledim
Kalmadý ölümü beklemekten baþka ümidim
Maden sýcaðýnda, ölüm kucaðýnda üþüdüm
Kömür bitmeden bitti ne kýsaymýþ ömrüm.

Kömür karasý, ölüm korkusu girdi gözlerime
Hýçkýrýklar takýldý bitmeyen þen sözlerime
Ben ne derim þimdi evimde bekleyenlerime
Eyvah ömrüm bitti, kavuþamadan emellerime.

Affet Rabbim günahlarýmý, kabul olsun tövbem
Yeraltýnda göremedim güneþi, kadermiþ o gecem
Ayaklarým battý çamura, kirli suda boðuldum
Temiz suyla yýkasýnlar, ben þimdi kömür oldum.

Laflar edilip, gözyaþý dökülecek ardýmdan
Mezarým süslü olsun bulun en iyi ustalardan
Giden geri gelir mi hiç girdiði mezardan?
Ben hesap verirken, ne haber hesapsýzlardan?

Bir çift sözüm var eþime, dostuma, evladýma:
‘Okuyup adam olun, canlý canlý girmeyin mezara’
Helal edin hakkýnýzý dostlar;’ Kömür oldu bedenim’
Kömür edenler bilsin; Ýki yakanýzda olacak ellerim…

Yüksel Aðlar








Sosyal Medyada Paylaşın: