Bazen sebepler arar sorarým kendi kendime Neden diye... Yine akþam oldu yine hüzün vurdu ýssýz yüreðimi Bilmem ki ne zaman bitecek bu acýlar silsilesi, Hani bazen kimseye dökemezsin ya içini Sessiz çýðlýklarýn içinde kaybolur gidersin Kendimi bildim bileli o sessiz çýðlýklarým hiç dinmedi!
Yarýn yine güneþ doðacak mý acaba ben yine gidebilecek miyim ekmek,sigara almaya Ya da yine kapýmýn önündeki köpeklerden korkup Karþý yola geçip yürüyebilecek miyim? Kim bilir!Allah bilir...
Bir gün yine gözlerimde tüten yerleri görebilecek Soðuk suyuna karpuz atýp çatlatabilecek miyim?
Çocukluðumu özledim anne Dönebilsem ah o günlere Bir serçe misali çýrpýnan yüreðim Gelse yine eski yerine Bu nasýr tutmuþ,is baðlamýþ yüreði istemiyorum ben Anne.
Kader satýlmýyor ki yenisini alayým be Hiç birþeyin geri gelmeyeceðini biliyorum ama Belki bir rüyadýr uyanýrým diye bekliyorum Umut fakirin ekmeði iþte...
Anlaþýlmak istemiyorum artýk, Anlamasýn hiç kimse Ben yine hep olduðum gibi Yeterim kendi kendime
Öylesine köle olmuþum ki iyiliðe, En acý sözler düþsede her gün dilime Acýyorum,kanýyorum sokakta aç bir hayvan görünce bile...
Bazen diyorum ki karþýlýðýný ver ne kadar kötülük gördünse Ama sonra bir ses diyor ki Sen bu deðilsin ve olamazsýn Sonra susuyor ve köþeme çekiliyorum sessizce...
Her gece uyumak istiyorum Yarýn belki daha güzel olur diye Ama yastýk bir akrep Yorgan bir yýlan oluveriyor yine.
Kýsacasý Her gün yeni bir yorgunluk Yanlýþ yaþanmýþlýklarýn Yýprattýðý yaralý durgunluk Nerde sahi O zavallý,sefil mutluluk...
’’Mehmet Kaya’’ ’’12,09,2014’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.