GÜL KÜLE DÜŞTÜ
GÜL KÜLE DÜÞTÜ
Sen iadeli taahhütlü bir kaldýrým kadýnýsýn
Kaygan þehvetlerin,
hangi kaldýrýmýnda kaydýrdýlar masumiyetini ?
Kimler,
senin içindeki sesleri hapsetti odalarda ?
Perçeminden sevinçler,
ipek ipek ýþýldarken bir zamanlar,
Hangi aynalar karþýsýnda makasladýlar hayallerini ?
Annenin pamuðu,su yeþili gözlü ,ahusuydun
Babanýn katý açýlmamýþ ipek kumaþýydýn ,
Ruhundaki güllerine kim düþürdü külleri kadýn!!!!
Susma,susmanýn ayýbýný aðýr ödettiler sana ....!!!
Hayatýnýn içine edip,üzerine sifonu çektiler...
Avlularda mutluluktan sektiðin kahkahalarýný,
Sokaklarda gözyaþlarýna peþkeþ çektiler,
Adýna fahiþe sýfatýný ekleyip,
Izbe yataklarda seni eskittiler..!!’
Diren be ,diren çýk kuyu dibinden ..!!!
Uzaklarda bir yaprak hýþýrtýsý olma..söz mü ????
ÞAÝR ARZU GÜNAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.