ATATÜRK'Ü GÖRÜRÜM

ATATÜRK’Ü GÖRÜRÜM.

Kýzýl bir güneþ doðar, zamanýn aynasýnda
Mavilikler gülümser, þafaklar arasýndan
Ýnsanca yaþam baþlar; barýþýn paydasýnda
Atatürk’ü dererim çiçekler arasýndan.

Dünyaya altýn þerhle sundu Cumhuriyeti
Türkiye; al bayrakla kuþandý hürriyeti
Devrimlerle bezendik, giydik medeniyeti
Atatürk’ü örerim, ipekler arasýndan.

Memleket/siz, millet/siz bu kutsal topraklarda
Kanlarýn gül olduðu o puslu þafaklarda
Ülkü, fikir aþk oldu çoðaldý dudaklarda
Atatürk’ü sararým; kuþaklar arasýndan.

Yolunda koþar iken düþmeden sana varmak
Düþman kalleþliðini; usla, erdemle görmek
Çetrefil düðümleri dehanla çözüvermek!
Atatürk’ü kararým, nutuklar arasýndan.

Geleceði gençlere emanet edip gittin
Demokrasi, özgürlük ateþini devrettin
Sendelesek de; zoru baþarmayý emrettin
Atatürk’ü görürüm, çocuklar arasýndan.

GÜLÞEN ÞENDERÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: