ey cânýma esmiþ saba, þehvet dolu þerbet
cân; âb-ý harâbât içe, âbkârlara raðbet
.
efgân dile gelmiþ, tutamaz der hakikatten
gittikce musîbet bulaþýr hatra muhabbet
.
ettikçe nazar, ölmüþe nur hafsala; hayret
gökten düþerek zevkine kâim; þu’le heybet
.
pervâsýza haz, çâreye panzehri mi yârim
saklar, o vedûdum bile; örter zarý kumbet
.
âfak adedî gün bitiminden gece mesul
etsin ola çehren faziletkâra içâbet
.
aþkýn bana has fâcia, kalbince fütûhât
fethin baþýmýn üstüne, tam gönle isâbet
.
kör âþýða zimmet bütünüylen yürüyen Hakk
Yoksul gibi insan küfü salmýþ bu rutûbet
.
Mef’ûlü / mefâ’îlü / mefâ’îlü / fe’ûlün
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.