SÖYLEYEMEDİM
Kimi sorumlu, kimi suçlu
Kime sorsam bu hayat uzun bir uçurumdu
Düþmek gibiydi yürümek
Her seferinde ölmek mi sevmek
Her gözlerine baktýðýmda aðýrlaþýrdý kalbim
Aldýðým her nefesi sen güldükçe geri verebildim
Ben bir yaðmur damlasý sen suya aç toprak
Her seferinde senin için yaðsam, her gün güneþ ikimiz için doðsa
Kalbimin ne kilidi var nede anahtarý
Gözlerinin içine baktýðýmda yýkýlmýþtý o kapý
Þimdilerde yürüyorum öylesine toprak bir yolda
Belki bulurum, belki bulurum diyorum seni o yolun sonunda
Düþtükçe daralýyor zaman
Bu kalp sevdikçe yaþlanýyor inan
Çýkamýyorum geçmiþin kýskacýndan
Dünyayý durdura bilsem keþke, geriye kalsa bana baktýðýn ilk an
Göðsüm o kadar aðýrlaþýyor ki, gözlerim doluyor
Seviyorum diyemedim ya ondan oluyor
Artýk çok geç diyorum kendime
Fakat anlatamýyorum seven kalbime
Bir defada benim için gülsen
Bir seferde beraber yürüsek o toprak yolda
Elin elime deðdiðinde bitse uçurum
Gözlerin gözlerimin içine baktýðýnda diyebilsem ki seni seviyorum !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.