Mazinin tozlu raflarýnda kaldý acý hatýralar çok þükür Bin bir sevgiyle sevgiyi gönlüme mi ördün Cefa ile dýrdýr ile ömrümü yedin bitirdin Bir gün gülümseyen yüzünü mü gördüm Çilenin uçurumundan beni aþaðýya attýn Utanmadan birde güldün sefaný sürdün Deðiþirsin diye tüm cefana göðüs gerdim Yýrtýcý bakýþlarýn ile kalbimi parçalar iken güldüm Uslanmaz dilinle hep kalbimi kýrdýn Kul Mehmet der ki sabýr ile sabýr kapýsýný kýrdýrttýn Sevgi yolunda hiç bir günüm olmadý ki senin ile aydýn Utanmadan idam sephasýný gönlüme kurdun uðursuz kadýn Senin ile bu hayat kabus bakýþlarýn ile çekilmez Seni terk ederek hayatýn sýrrýna güzelliðine erdim Yýllardýr eremediðim mutluluðun kapýsýndan içeriye girdim Mehmet Aluç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.