BIKTI

Gürültüler var dýþarýda
Sesler karýþýyor kornalara
Suskun þehrin kulaðýna
Vuruþuyorlar dalgalarla
Motor sesleri bir tarafta
Korno sesleri bir tarafta
Ýnsanlar koþuþturmakta

Kayboldu doðal çevre
Sokaklarda pislikler gezinmekte
Doða dilsiz, gürültüye yenilmekte
Yeþiller her gün kesilmekte
Betonlar yükselmekte
Asfaltlar serilmekte
Sular zehirlenmekte
Kayboluyor denge
Doða beklemekte
Ýntikam günü gelir elbette

Sivri sinek saz olduðundan beri
Ýnsan çýkarýna kurban olduðundan beri
Çýkýyor kulaklardan sözler, girmiyor içeri

Yaðmurlar; yaðacak deli
Sular; seller olacak belli
Hortumlar: döndürecek feleði
Yaþam sayfalarýný oluþturacak yeni

Hortumlar, tayfunlar, tsunamiler
Eriyen, buzullar, taþan nehirler
Gün geçtikçe yükselen denizler
Yürüyor tufana sessizce
Ýnsan kazýyor ecelini derince

Ey insan. haydi söyle
En çok sevdiðin ne?
Hayatýn mý?
Eþin mi, çocuklarýn mý?

Bak; gün geçtikçe bozuluyor dünya
Mahkum oluyor doða betona
Üç kuruþluk çýkar uðruna
Kurban oluyor insanlýk savaþlara
Yeþiller kaçýyor daðlara
Daðlar yakýlmakta
Denizler kabarmakta
Söyle nasýl býrakýnsýn çocuklarýný yarýna?

Gürültü, zehir, pislik yayýlmakta
Yazýk; insan çocuklarýna kýymakta
Çað; akýl, bilim çaðý, güya
Uyuþturucu yaþý indi ilk okullara
Sorumsuz yaþam çaðdaþlýk adýna
Sunulur gençlerin yaþamýna
Alkol, uyuþturucu, sigara
Yaþamlar iflasta
Çýkarcýlar koltuklarda
Ceplerine dolduruyorlar para
Ölüm kusan kahkahalarýyla
Arkalarýnda kirli politika

Yaramaz bir kuþ oldu hayallerim
Uçtu, kaçtý, tutulmadý sözlerim
Þahin bakýþlý bilim
Aldý götürdü beni, ne bileyim?
Teknoloji, elektronik derken
Güç, silah, para, yaþam derken
Modernlik, çaðdaþlýk derken
Dilim, dilim dilimlendi hayallerim
Yaktý kavurdu beni gerçeklerim

Yaratýcý yasasýdýr bilirim
Ýntikamý alýnýr her katlin
Haddi bildirilir her caninin
Kendine insanlýk diyen katilin
Sonu yaklaþýyor bilirim

Ýþte size gerçekler
Sýra nöbetlerinde katiller
Çekinmez, tetiktedir eller
Saf, iyi insanlarý bekler
Tek, tek öldürecekler
Adýna barýþ diyecekler

Kutlu olsun barýþýnýz ey insan
Çocuklarýnýz öldürülüyor her an
Dualarýnýzdan yükselir kan
Aminlerinizdir canlara kýyan
Deðilsiniz Allah’tan utanan

Yoktur devri zalimin zulmünde aman
Açýlýr kapýlar doymaz çýkardan
Çýldýrýr, çýkarýna insan
Doðadýr, yaþamdýr kýyýlan
Bekle gelecek tufan
Dabbe-i arzdan
Hallaç pamuðu yanýnda yalan
Atýlacaksýn dünyadan
Kuþ deðilsin göklere fýrlayýp uçan
Yere düþmez pervane kanatlarýndan
Damlamaz gözyaþlarýndýr akan
Her an ölüme aðýt yakan

Sensizliði bilirim ey insan
Sensiz doða daha mutludur inan
Nice doðada koþturan hayvan
Göklerde özgürce uçan
Yeþillikler içinde çaðlayan
Gökyüzüne doðru fýþkýran

Sen geldin ey insan
Oldu her þey figan
Býktý insanlýk, býktý yaþam
Kesip durduðun bindiðin dallardan

28.10.2014 – Ýzmir





Sosyal Medyada Paylaşın: