MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ABDULKADİR GEYLANİ RA.-YALAN SÖYLEMEYEN ÇOCUK...........
HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU

ABDULKADİR GEYLANİ RA.-YALAN SÖYLEMEYEN ÇOCUK...........




Abdülkadir Geylani,henüz çocuk yaþýnda,
Bir arefe gününde,çifte gitti tarlaya,
Tutundu kuyruðuna,bir alaca öküzün,
Oynamaya baþladý,çocuktu oyun düðün.



Anda geldi bir nida-Ey Abdülkadir kulum,
Sen yaratýlmadýn asla,nedir bugün durumun,
Korkuttu gelen ses,Abdülkadir Sultaný,
Gelince çýktý dama,gördü ordan Hacýlarý.



Hacýlar Arafat’ta,duruyordu Vakfe’de,
Abdülkadir izledi,hemen durdu Vakfe’ye,
Kabe’nin etrafýnda,Huccac eder Tavafý,
Abdulkadir durur mu,hemen yaptý tavafý.



Annem izin verinde,okuyayým Baðdat’ta,
Ziyaret edeyim ben,salihleri orada.
Annesi -Olmaz asla,dayanamam yokluða,
Sensiz ben ne yaparým,müsadem yoktur sana.



Abdülkadir anlattý,olanlarý tarlada,
Annesi tamam dedi,biraz aðladý orda.
Babadan miras kalan,seksen altýn vardý,
Kýrk altýný ayýrdý,kýrk hýrkaya sakladý.



Ey benim gözüm nuru,gönlümün tacý evlat,
Hak Teala olmasa,yollamam benim muhtaç,
Huzurla çýk sen yola,açýktýr yollar sana,
Ölürüm belki burda,hakkým helaldir sana.



Sana son nasihatým,yalan söyleme asla,
Doðrulukta devam et,beraber ol sen Hakla,
Beraber olur doðru,gecede ve gündüzde,
Yardým eder onlara,her yerde Allah celle.



Abdülkadir þah Sultan,anaya verdi sözü,
Aðladý uzun süre,mübarek eli öptü,
Rasgeldi giden kervan,Gidiyordu Baðdat’a,
Ýzin istedi hemen,dahil oldular orda.



Geçdiler Hemedan’ý,yol aldýlar bir süre,
Geldi kervan oradan,Arz-ý Tetrenk mahalle,
Bir cayýrtý koptu anda,ön taraftan kervanýn,
Herkes baðýrýr orda,kaçtýlar yýlan çýyan.



Çýktý hemen önüne,azgýn kalpsiz eþkiya,
Sandýklarý açarak,baþladýlar yaðmaya,
Sual ettiler halka,-Ne var üzerinizde? ,
Soyup soðan ettiler,koymaz bir þey üstünde.



Abdülkadir Sultana,geldi sýra bir ara,
Eþkiyalardan biri,takýldý gülüp ona,
Fakir çocuk söyle,ne vardýr üzerinde?
Yalnýz kýrk altýn vardýr,hýrkamýn gözlerinde.




Ýnanmadý eþkiya,götürdü Reisine,
Reis dediler ona,-Gel çocuk dalga geçme,
Doðru söylerim size,kýrk altýn üzerimde,
Annem dikti hýrkama,kaybolmasýnlar diye.



Reis dedi -Açýnda,bakýn doðru mu bunlar?
Açýnca gözlerini,saçýlmýþtý altýnlar,
Eþkiyanýn Reisi,sordu ona hayretle,
Ey fakir çocuk bize,doðru söyledin niye?



Anneme söz vermiþtim,söylemem yalan asla,
Kýrk deðil kýrk bin olsa,söylerdim size mutlaka,
Bozar mýyým sözümü,hiç kýrk altýn için ben,
Soruyorum sizlere,haksýz deðil miyim ben?




Eþkiyanýn Reisi,topladý eþkiyayý,
Kardeþler bunca yýldýr,bizler yedik haramý,
Gelin edelim tevbe,yakmayalým canlarý,
Abdülkadir elinde,býraktýlar günahý.

22.10.2014//KIRIKKALE
HÝDAYET DOÐAN



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.