ben siyah gecelerin pembe bulutlarýydým
yýldýzlarýydým karanlýðýn sabahlarýna kadar
yalnýzlýðý bendim, sessizliði bendim gecenin
ben güneþi bile bilmezdim sen doðana kadar
düne kadar gökyüzüydüm arka sokaklarýnda
bir baþýna yalnýzdým, çaresizdim karanlýðýnda
ay gibiydim, buz gibi yaðan yaðmurlarýnda
ta ki gelip de yüreðime bir dünya olana kadar
bir çaðlayandým baþý boþ topraðýna yaðan
dað gibi üzerime çullanmýþtý dünkü acýlar
bakýþlarým dý öylece sessizce kan aðlayan
gelip de gözlerime bir deniz olana kadar
uçurumdum düþlerimin çaresizliðinde
düþerken yorgunluk o cansýz bedenimden
umutsuzdum, üþüten bir yazýn gölgesinde
mutsuzdum, sen gibi bir bahar açana kadar
bir eceldim ben, ömrümü dirhem dirhem çürüttüðüm
sana bana aldanmayan bir ölümdüm kendi içimde
mahþerdim, yollarýnda adým adým yüründüðüm
suskundum, gelip de kalbimi çalana kadar
þimdi sen varsýn mutluyum
sen varsýn, umutlar var içimde yýldýzlar kadar
git desende gitmem, bir ömür sende kalbim!
ta ki þu bedenden bu can çýkana kadar.
.
.
.
.
Mawish
.
.
.
UÇURUMDUM - Mawish Þiirleri