HİKAYE

sana anlatacak ne çok þeyim var
nereden baþlasam bilemedim
bozkýr sarýsýndan mý
uykularýn çarmýha gerildiði kör gecelerden mi
unutulmuþ þarkýlarýn nakaratýný tekrarlayan
boynu bükük rüzgarlardan mý
nereden baþlasam susmaya
avuç içi kadar þehirleri çýnlatan
bir aðacýn gölgesinden uçup giden kuþlardan mý

arasýndaki ayraca emanet kitaplar bekler
izbe dükkanlarýnda taze gülüþlü eski fotoðraflar
dumaný baþýna þapka eylemiþ daðlar
yaz günleri kýyýsýnda çay içilen nehirler
kaçamak bakýþlarýn yüzdeki ilk pembeliði
vücudun bir parçasý olamayan saklanmaz eller
köþesi yanýk ilk mektuplar
yüreðimizin ilk kapitalist sancýsý
torbalar dolusu gazoz kapaklarý

dýþýmýn büyüklüðüne sýðmayan
içimin coþkun küçüklüðü
apartman aralarýnda saklý elma bahçeleri
yamalý plastik toplarla düþüp kalkmayý öðrendiðimiz
simitin burma, susamýn az olduðu
güzeldi her þey güzel
biz küçüktük dünya güzel
büyük amcalarýn telaþý yoktu avucumuzda
yalnýz telle çizilen kalplaer vardý kollarýmýzda
ilk tanýdýðýmýz gerçek acýmýz

ALÝ RIFAT ARKU
27/10/2014
ÝSTANBUL

Sosyal Medyada Paylaşın: