SON NEFES
Dünya ile ahiret arasýndaki mesafe yalnýzca bir son nefesten ibarettir.
Artýk demir almak günü gelmiþse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuþ gibi sessizce alýr yol;
Sallanmaz o kalkýþta ne mendil ne de bir kol.
*
Neylersin ölüm herkesin baþýnda,
Uyudun uyanamadýn olacak.
Kim bilir nerde, nasýl, kaç yaþýnda
Bir namazlýk saltanatýn olacak,
Taht misâli o musalla taþýnda.
*
Ne bir damla gözyaþý, ne yerde yaslý bir mum;
Hazin, loþ odalarda ölümü sevmiyorum.
Bir çýð sesiyle nasýl inlerse bir uçurum
Benim öyle verecek kalbim son nefesini…
*
Gündüz gece, tatlý ezgileriyle
Bir ses türküsünü söylesin aþkýn...
Yeþil dallarýyla ulu bir meþe
Eðilsin üstüme ve hýþýrdasýn...
*
Öyle uzak ki yerim uzaklarý aþýyor
Bütün özlediklerim benden ayrý yaþýyor
Ya her þeyim ya hiçim sorma dünyam ne biçim
Bir kördüðüm ki içim çözdükçe dolaþýyor
Arkalarýnda unutulmaz eserler býrakan çok deðerli Edebiyatçý/Þairlerin þiirlerinden derlemeye çalýþtýðým dörtlükler nasýl da sarýp sarmalýyor ölümün gizemli tülüne sarýlmýþ ruhlarý..
Öyle deðil mi sizce de...
Sanýrým bir çok kimse ‘son nefesini’ vermekte olan bir yakýnýnýn ya da bir þekilde bir baþkasýnýn o kaçýnýlmaz anýna þahitlik etmiþtir.
Anne ve babam benim kollarýmda veda etmiþti bu fani aleme.
Üzerinde konuþmaktan, yorum yapmaktan en fazla imtina ettiðim bir konudur dini inanç konusu.
Rabbin katýndan peygamberler vasýtasýyla indirildiðine inananýlan kutsal kitaplardan yalnýzca Kur-aný Kerim’in tahrifata uðramadýðý ve aynen korunup muhafaza edildiði,Ýslam dünyasýnýn kayýtsýz þartsýz kabullendiði bir gerçek olmasýna karþýn. Kur-an’ ýn yeniden düzenlenmesi gerektiðini savunanlar da çýkmýyor deðil.
Yalnýz o kadar mý?
Günümüze gelene kadar neler iþitti bu kulaklar. Neler gördü bu gözler oysa.
Ne akýl almaz mantýk dýþý söylemlerin. Eylemlerin. Ýddialarýn. Tez ve tasvirlerin ortalýkta uçuþtuðuna tanýklýk ediyoruz kahrederek..
Ýlkokul yýllarýmda öðrenmiþtim namaz surelerini ve namaz kýlmayý ben.
Ve daha da neleri…
Namaz kýlmayanýn öbür dünyada kýzgýn saclarýn üstünde kýlacaðýndan tutun da.
Kapý dinleyenin kulaklarýna þiþler sokulacaðýndan. Ve yalan söyleyenin dilinin kökünden kesileceðine.
Baþýný örtmeyenin, görünen saç telinin sayýsý kadar ateþte yanacaðýna kadar günah sayýlan daha pek çok þeyi.
Son nefesini günlerce veremeyenlerin olduðunu. Bunlarýn günahkar kullar olduklarýný.
Yine hayatta olduklarý sürece, uzun yýllar hasta yatan. Maddi manevi sýkýntý çekenlerin pek makbul kullar olmadýklarý inancýnýn yaný sýra.
Tam aksine, Allah sevdiði kullarýnýn öteki dünyada rahat etmeleri için bu dünyada onlara sýkýntý, üzüntü veriyor, inancý da bir o kadar yaygýn.
Son yýllarda ise herkes alim, bilgin, hoca ve ulema.
Ortalýk otuz beþ yaþýn altýnda Ýlahiyat profesörleriyle kaynýyor. Bir çoðunun tasvirleri birbirleriyle çok çeliþkili ve birbirleriyle kanlý býçaklýlar maalesef.
Ýnsanlýk alemi çok zor bir sýnavdan geçiyor belli ki.
Bu çetin sýnavda baþarýlý olabilmek zorunda ötesinde, bir mucize adeta.
Ateþlerde yürümek belki de…
Ateþin korunu hissetmeden..
Yaradaným; SENÝN indinde gerçek olan. Doðru olan. Makbul olan ne ise, beni o inancýn sahiplerinden eylemeni diliyorum SENDEN.
Hoþnut olduðun mümin kullarýnýn ameliyle vereyim SON NEFESÝMÝ inþallah!
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.