Panayır

Ne kolay kýrýlýyor kuklalarýn kanatlarý
Hiçbir sonsuza uçuþamýyorlar
Kötü kokuyor kasnakçýnýn elleri
Hep eksiltiyor ýþýklarý
Her duyulduðunda ayný þeyi söyleyen
Annelerin masallarýna alýþmak
Ne kadar da uzak

Çýrýlçýplak dolaþýyor yalanlar aramýzda
Hiçlik kök salýyor
Gençleþiyor acý her gün
Tazeleniyor

Körfeze dökülüyorum hýrsla
Coþmak yasak bir hal
Zaman fýsýltýlarýna
Bu yere
Ve þenliðine ömrümün
Çok þey susuyorum

Kendimi býrakýyorum kapý eþiklerinde okul önlerinde
Siyahlaþýyor gözlerimin feri
Mevsim döngülerinde daha çok kýzýyorum yolculuklara
Ýstemiyorum
Gitmek istemiyorum hiçbir yere doðru
Adýmlarým alevlerin üzerine üzerine
Fakat korkmadan

Þimdi çiz önündeki kâðýtlara
Ama neyi?
Sadece senin bildiðin bu çizgiler
Nasýl da ýssýz

Ýþte akþam üzerleri
Toplanýyor yýldýzlar bir araya
Ýçimin panayýrý sanýyorlar
Yokluðuna dair aðýtlarýmý
Onlar bilmeseler de olur
Onlarý bilmesem de olur ben
Bildiklerimden çýkartýp hepsini,
Bulurum bir yolunu...
Sosyal Medyada Paylaşın: