beceremedim insafsýz insanlarla yaþamayý isyanlar içinde yaþamaya gidiyorum.
bir hakikat var ki anne senin gözyaþlarýn kadar içten ! titrek kelimelerin kadar kederliyim
ne deyim nasýl avutayým inneyen yüreðini ayrýlýk provam olmadý ki hiç, hangi mazerete sýðabilir hangi yalan günah deðildir acaba bir anne üzülmesin diye söylendiðinde ?
biliyorum herzaman ki gibi peþime düþeceksin..! ve ellerini arkanda birleþtirip sýký sýký umutsuz bakýþlarýnla beni kahredeceksin.
düþünsene anne bu gidiþ ilk deðil ki, son olacak "inþallah" de anne tadýnda bir dilek tutki dönüþüm harika olur belkide.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sebahattiner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.