BEn hep ayný yerdeyim...
Yani;
Sana aþýk olduðum o ilk duygularda.
Bir arpa boyu bile
Geri adým atmadým seni sevmekten.
Acýlar gördüm.
Sevda düþmanlarýyla savaþlarým oldu.
Sensizlik iþkencelerine
Maruz kaldý þu zavallý yüreðim.
Yinede tavizlerim olmadý
Seni sevmekten gülüm..
Kimi zaman Yaðmuru gördüm bu sevdada
Islandým.
Hemde iliðime kadar
Arada kasýrgalara dönüþtüde
Savruldum,
Dindiði yere kadar....
Bazen gecelerde sensizlik kahýrlarý vardý,
Nöbetlerle karþýlandý
Uykusuz gözlerimde sabahlar..
Aðladýðým anlarýmý sorma !...
Hasretinin her kýrbaç darbesinde
Her caným yandýðýnda
Yüreðimde öksüzlüðü vardý yüreðinin
Özlemi vardý gözlerime gözlerinin,
Ne aðlamalarým oldu be...
Ama diyorumya;
Döküyorum ya sana yürek yangýnlarýmý
Ben,ne bir adým geri çekildim
Seni sevmekten
Ne acizler,güçsüzler gibi
Düþündüm senden geçmekten....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.