Çýt yok nedendir bilmem? Sözün yok söz üstüne. Bir iz yok mu avucunda, ölüm yok ya ucunda. Gözlerine müheyya koca ömrü tükettim, Bir kere dönüp baksan can katardýn çabama. Mahmuzladým umudu, Gün yüzü görmesem de, Alemi cihan duydu. duysan da duymasan da. Anlamadýn kavgamý, Hiçe saydýn çabamý.
Gururun aþký yendi, mutlu musun sýlada. Ne sevgimi anladýn, Ne benimle aðladýn. Uzaktan bir ses gibi yaban saydýn týnmadýn. Karda kýþta bora da, Kâh orda kâh burada, semazendim çevrende. Gölgendim þu evrende. Karartýrken odamý, hiçe saydýn çabamý.
Kalbimin daðarcýðý dolup, dolup boþaldý. Akýp giderken zaman, ta kemiðe dayandý. Nerede mesut anlar, hani sevdiðim nerde? Geçmiþteki günlerden, bir tek o resmin kaldý. Ne nedamet, ne azap uðramadý yanýna. O þiirler, þarkýlar iþlemedi kanýna. Bambaþka semalarda uçan bir kuþ misali, Kýrdýn kanatlarýmý, hiçe saydýn çabamý.
Sular kulak kesildi, aþk dolu yüreðime. Haz duyduðum sularda, hiç olmadým hovarda. Dalgalarýn ardýndan, baka kaldým öylece. Döner diye bekledim. Ömür geçti böylece. Kurduðum hayalleri, ürperen yüreðimi. Ah o yeþil cenneti! Gönül denen serveti. Yok saydýn, bilemedin. Baktýn da göremedin. Dinlemeyip çaðrýmý, hiçe saydýn çabamý.
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.