Ýskele Alabanda
tozunu alýyorum raflarýn
silip süpürüyorum
ne kadar çok birikmiþlik varsa
mevsimin adý güzbahar olmalý
birikmiþ suskularýn
cendereye sýkýþmýþ duygularýn
paslý çivilerini söküyor dilim
gerçekler karþýmda
yalýnayak ve çýrýlçýplak
yüzüne tükürüyorum
kördüðüme dönen yalanlarýn
arkamý dönüp hepsine
çetelenin saðlamasýný
çarpýyorum yüzlerine
devasal görünen hayat
þimdi
ayaklarýmýn dibinde
bir kürdan çöpü gibi cýlýz
silahsýz ve de savunmasýz
hayallerim olmasa
yaþam; kýsýr döngüden ibaret
toplu iðne baþý kadar ufak bana
nehirler inþa edip
evrenselliðe çýðýr açýyorum
küfrederek; gelmiþine, geçmiþine
sýradanlýðý bitiriyorum
yan yatmýþ bir þiþe
bir kadeh dolusu þarabýn dibinde
suyun berraklýðýna
iskele alabanda
yelkenler fora diyorum...
[sevgi batbay özçelik]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.