Sevmek vardý Ardýna düþen Dökülen gözyaþlarda Hüzün vardý Hazin hazin Düþen yapraklarda Umut vardý Kapalý kapýlar ardýnda Sen vardýn Aklýmýn bir ucunda Hasret vardý Nerdesin diye Soramadýðým sorularda
Ve bir gün Boðulmuþken iç sesimle Radyoda en sevdiðim þarký Çalmaya baþlar ya Gülümserim Bir kez daha farkederim Yalnýzlýðýmý, kimsesizliðimi
Asýl anlatamadýðým þey Yaþadýðým onca keder
Arýnabildiðin kadar arýn Boz o sessizliði Farzet yaþamadýn Unut gitsin herþeyi Hiç bir þey düþünmeden Özlemeden... Kaç Deniz Keser benim nefesimi Masamda telefonum Acý acý çalarken..
Sevay
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.