Yasaksın sen bana

Birer yeþil ýrmaða dönüþtü gözlerim,
Baðrýmdaki vadimde ,oluþan ateþi
Biraz olsun söndürmeye çalýþýyorlardý
Kan kýrmýzýydý o vadi,ateþ ateþ
Daralýyordu göðsüm hasret ve aþktan

Bir lokma ekmek ve tuz gibiydi
Açlýðýmý bastýran,ama içimi yakan
Ýçimdeki hasret iþte böyle bir þeydi
Hem acýtarak yakan, hem besleyen
Beni sana baðlayan o sessizlikti

Bir dað gibiydim heybetli ,yýkýlmaz
Güneþler doðar batardý üstüme
Lakin kurak ve taþ kesmiþ gibiydim
Anlamsýz gelirdi her þey gönlüme
Çiçekler açardý bazen, barýnamaz solardý


Tek çarem vardý , sen gelmeliydin
Bitmeliydi hasret ve kuraklýk
Yine ateþin tatlý rehaveti olmalýydý
Yakmadan yok etmeden ýsýt malýydý
Bizi güzellikler de ,aþkla sarmalýydý


Gülüþünle benim için doð malýydý güneþ
Sesinin naðmesi akan ýrmaklar gibi
Benle birleþip ,ummana dönmeliydi
Hiç bitmemeliydi hep yaþamalýydýk


Olmaz olamaz bilirim çok geç artýk
Yasaksýn sen bana, uzak kal gelme
Ben yaþarým hayalinle ve anýlarýnla
Gözlerimden akan ýrmaklarla
Akarým ruhuna aþkla ,dökülür mýsralara



Sosyal Medyada Paylaşın: