BEN SEN DE ÖLDÜM...
BEN SENDE ÖLDÜM...
Bir kez öldüm ben sende çöl fýrtýnalý diyarýnda
Sanmýþtým ki bir ömür mutluluk vardý kollarýn da
Þimdi kollarýmda sýzý içimde kor ateþ
Eylül akþamlarýnýn býraktýðý yalnýzlýk gibi
Öyle bir vurdun ki beni kaným akmaz oldu yere
Kuþlar kanatlarýný bile çýrpmaz
Okyanuslar taþtý yakamozlar bile sustu
Ve ben sende ölürken yýldýzlar bile aðladý gizliden
Þimdi tüm çöl fýrtýnalarý üzerime yaðarken
Kum taneleri bile senden yana
Þimdi tüm sahrayý sana býrakýyorum
Vuslatlara alýþýk yüreðim bana yeter
Baþýmý alýp giderim bilinmeyenlere
Yabancý duygulara karýþýrým
Ýçin yanar okyanuslar boðar seni
Öðrendim sen de yarým kalmayý
Ne yaþadýmsa yýkýlan korkudan
Kaç kez koynunda býçaklanan yara
Ve bir kez daha öldürsen beni neye yarar ki
Yabancý duygularda ölmüþ olan bu yürek
Ne hisseder ki
TUANA ÇELK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.