Ne Söylesem

ara ara
yukarýdan bakýyorum kendime
gülesim geliyor uzatmalý kelime
kuþ yuvasý mý ne
ondan sonrasý siyah
yakalarý asýk
baþýmdan aþaðý saða sola dönüyor dizim
yerler kahverengi bitiyor

bitmeden dýþarýya kaçýyorum
ne olsa da yazsam
ne söylesem de
gecenin yollarý açýlsa
fenerleri katlayýp cebime koysam
otursam saçma sapan þeyler düþünsem yine
aðacýn aðzý var mý
kuþlarýn çatýsýný onaran tanrý
yoksa her þey yalan mý

dünyamýz döndükçe yanýnda mý taþýr atmosferini
aðýrlýðým sevgi mi demek toprak için
yada
yorulup rüzgarlarýn fýsýltýsýyla uyuya kalsam
diner mi sonsuzluðun çaðrýsý

uçmayý biliyorum
biliyorum açmayý çiçek gibi
kýrmýzý mý olsam solan sarý mý
gök taþlarý çarpýyor yoruluyorum
kaðýda koyacak sesim azalýyor
uyanýyorum yýllar sonrasýndan kendime

duvarýn eski neþesi
yeni sesi
tablonun kenarýndaki örümcek aðý
dahil etsek bana ait zamanýn büyüsünü
ressamýný sevindirir miyim gök yüzünün
hayýr
bana ne
olmuþ bir kere
beyaz bulutlar kara dantel korkusu kara el
gider konar duvarlara
þarkýlar söyler

duygu dediðin çabuk kaçan sinek
bir elinde kalem
bir elinde harflerle
aklýndaki labirenti gezersin

çeþmenin sýkýntýsý gibi dökülür sözler
aþaðýsý su
yukarýsý coþku
ortasý aþk
ayýrt edilemez bir sonsuzluktur deðiþen
dilinin ucunda caz
bir baþka damlar aðzýna mecaz.






Sosyal Medyada Paylaşın: