Þu aleme bakmaz mýsýn?
Yaþanacak hal kalmadý,
Saðým solum düþman dolu,
Tutunacak dal kalmadý.
Ortadoðu kaynar kazan,
Belasýný bulsun azan,
Mahzun olan oldu sazan,
Kurtulacak yol kalmadý.
Oluk, oluk kan akýyor,
Ýnsanlýk durmuþ bakýyor,
Ciðeri canlar yakýyor,
Anlatacak dil kalmadý.
Yaþlý genç demediler,
Helal lokma yemediler,
Yalanlarý yamadýlar,
Kandýracak kul kalmadý.
Kadýn hakký bilmiyorlar,
Hakk derler gelmiyorlar,
Yara derin sarmýyorlar,
Güvenecek el kalmadý.
Terk ettiler evi yurdu,
Zalim düþman pusu kurdu,
Baþlarýnda vahþet durdu,
Harcanacak pul kalmadý.
Ýnsanlar nefsine kandý,
Ateþlendi evler yandý,
Dere, nehir ateþ bandý,
Söndürecek sel kalmadý.
Cahil insan yutmuþ hapý,
Koca dünya ateþ topu,
Bitti çalýnacak kapý,
Ýnsanlýkta kal kalmadý.
Çalsa yine güzel sazlar,
Uçuþsun ördekler kazlar,
Bekleriz baharlar yazlar,
Açtýracak yel kalmadý,
Cemal yüzler yine gülse,
Camide Ýbadet olsa,
Þarký türkü tekrar çalsa,
Baðlanacak tel kalmadý.
Cemalettin GURPÝNAR