Takvim yapraklarını yırttığım günleri say
Takvim yapraklarýný yýrttýðým günleri say
Say sen gideli saat, saat ve gün gün, ay ,ay
Say ki ne beklemiþim yollarýný seneler
Ne gün doðdu bahtýma ne gül açtý bahçeler
Dibi görülmez sonsuz bir boþluða býraktýn
Hayatýn baharýnda neydi bir bakýþ baktýn
Geceler günler saat dakikalar karýþtý
Tükenmez ýzdýraplar ah, art, arda yarýþtý
Tükettim be vefasýz yoluna ne takvimler
Güz ayýnda yapraðýn döküldüðü ekimler
Ne saat’ler ne günler ne aylarý tükettim
Kýþ; þakaða kar döken sayýlarý tükettim
Her bahar gülden önce açardýn yaylalarda
Kýþ olur dökülmezdi gülün beyazdýn karda
Iþýk verir gözlerin bakýþlar çevrilirdi
Zülfüne doladýðýn yiðitler devrilirdi
Simsiyah kirpiklerin ok olur kaþlarýn yay
Güneþ gibi doðardýn söner görülmezdi ay
Güller açtýn bahar mý? Hep sizin yaylalarda
Ak düþürdüðün þimdi saçlarým beyaz karda
Su vermiyor çeþmeler su vermiyor kurudu
Gül açtýðýnda Nar’a yaktýðýn hayat durdu
Gülþen’im soldu döktü baharýnda yapraðým
Sazlýk idi çöl oldu kurudu þu topraðým
Sorma halimi giydim sen gideli karalar
Issýz kuþ uçmaz kervan geçmez oldu buralar
Bahtýma bir deðiþmez tuttun kitabe yazdýn
Kara yazdýn kalemin beyazdý sen beyazdýn
O gün bu gündür sorma önüm göremez oldum
Þu yalan hayatýn hiç zevkin eremez oldum
O gidiþle dönmedin geri gittin unuttun
Çölde gölge gibiydin göklerde bir bulut’tun
Ayýnda yol alýrdým ýþýktý geceleri
Kýþlarý kýlar idin bahar vardýðýn yeri
Gün ettim sen gideli hep günümü gün ettim
Yollarýna durdum kýrk sene ömür tükettim
Taþ kesildi yüreðin baðladýn þu zülfüne
Taþ insafa gelirken yine duymadýn yine
Seneler geçti ýþýk vermedi pencereler
Her gün daha simsiyah kesildi þu geceler
Ne perdeler açýldý ara verdi geceye
Yokluðunda ne kapým açýldý bir kimseye
Þiirler yazdým sana acý dolu gam yüklü
Acýlar çektim daha hep küçüklü büyüklü
Ufuklarý süzerek hep þu yollara baktým
Ah;kendimi dönülmez bir boþluða býraktým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.