yaþayabileceðim en uzak þehre gidiyorum
orada insanlar yok, hafifçe rüzgar esiyor sadece
birazcýk da toprak aldým ellerime
býrakýlan umutlarým var üzerine ektiðim
bolca yaðmur yaðýyor aðaçlarýnda, kuþlar var aðlýyor
biraz ýslak bir gökyüzü hakim gözlerime
caddeleri susturulmuþ
yürüyen gezen dolaþan el ele aþýklar yok öyle
koluma aldýðým bir hýrkayla adýmlýyorum yollarý
gülen güldüren yok bu þehirde ýssýz
nerden mi biliyorum?
ilk deðildi bu gidiþim bu þehre
ikinci kez savuruluyordum bu kente
daha öncede çekmiþtim bu yollarý ýssýzdýr bilirim
acýdýr tadý yol kenarlarýnýn bilirsin sende
yokluðunda çok aramýþtým seni içimde
ama bulamadýðým tek yerdeydin sen gözlerimin
bir ihanetin pençesinden kurtulurken ellerim
gönlüne bir dokunuþ olsun istedim içimdeki özlemim
usulca gittim uzaktan uzaða
özle istedim, bekle beni demeni çok özlemiþtim
bir o kadar da sevmiþtim seni çok beklemiþtim
þimdi bana neden çok uzaksýn diye sorma
ben sadece senden!
benim seni sevdiðim kadar gittim!
.
.
.
Mawish
.
.
.
SENÝ SEVDÝÐÝM KADAR GÝTTÝM – Mawish Þiirleri