YEŞİLİ SEVİYORUM
artýk son baharý yaþasak ta
yapraklar sararýp dökülse de
hala yeþil olanlar var
inadýna sararmayýp
solmayanlar
balkonumdaki
fesleðenlerim öldü maalesef
kurudu gitti
kýlýç çiçeklerimse
meydan okuyor gibi
yemyeþil tazecik
nanelerim de öyle yiyin beni diyor
biberlerim son çýrpýnýþta
yine de üzerinde biber ve çiçekleri var
haa
her saksýda çýkan davetsiz misafir dediðim incirlerim
onlarda yemyeþil
tabi incir vermediler olsundu
bir saksýda kaç çiçek
hepsi kendi çýkan
iki saksýda nerden geldiðini
bilmediðim böðürtlenler çýkmýþ
uzayýp gidiyor
komþular ne bunlar diyor ne olcak
olsun diyorum yeþillik ya
karpuzlarýmsa sardý balkonu
üzerleri sarý çiçek dolu
ne güzel çiçekleri varmýþ meðer
hiç bilmiyordum görmemiþtim
kimse duymasýn ama üzerinde
karpuzu var
nazar deðmesin diye öyle korkuyorum
mor çiçeðimin yeþil yapraðý pek kalmadý
ama çiçekleri hala var ne güzeller
balkonumdan görünen tek bir aðaç var
karþýmýzda incir aðacý hala yeþil
duruyor
ya son bahar
solduramadýðýn hala yeþillikler var
iþte böyle dostlarým
yeþil dostlarýmý anlattým sizlere
onlara bakmak onlarla konuþmak çok güzel
ne denir yeþili sevmek
yeþille iç içe olmak her þeyden güzel
azda olsa
Ayþe Karan
ÞÝÝRÝME OÐUR BÖCEÐÝNÝ LAYIK GÖREN SEÇÝCÝ KURULA ÇOK TEÞEKKÜRLER SAYGILARIMLA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.