MJORANDA
MJORANDA(GÜNEÞÝN KIZ KARDEÞÝ)
Bir kadýna rastladým ,keþiþ yalnýzlýðýmýn yollarýnda
dogal bir podyumun ,ahenkli duruþunda gezinen
Erzenelyumun masum türküsünü söyleyen
gümüþ kuþlarýn kanatlarý altýndaydý gülüþleri,
yüksek daðlarýn mahremiyetinde saklýydý gözleri
inzivaya çekilmiþ hislerim ayyuka çýktý,
aþýk oldum,onu görünce....
Ruhuna ayak basmak istedim,kaçýyordu benden
aþký afaroz ettiði yüreginde,hýrçýn dalgalar gibiydim
fenerini söndürmüþ gece gibiydi hisleri
ulaþamamak mahvediyordu beni.....yolum kapalý
Oysa sen Mjoranda,
Ýncil hikayelerindeki azizelerin gün yüzü haliyken
bir kilise taþý gibi rengarenk yansýmalardan neden uzaksýn
ruhunun saçaklarý altýnda karacalarý neden hapsedensin
Oysa sen Mjoranda ,
suyun þaraba dönüþmüþ o gözlerinde,
telkari gibi yüregimi ilmek ilmek sarhoþ edensin
mehtabýna yüzümü çevirdigim þu topraklarýn alacasý,
sýtmaya tutulmuþ aþkýmdan ,tir tir titreten beni titrensin
Ýçimi ýsýt Mjoranda....
güneþin tadýný çýkartayým ruhumda
vakitsiz güllerin açýldýðý yedi yol aðýzlý sapaklarýmda,
çoban sürüsü hislerime tercüman olsana...
Sev beni,al yüregine seviþmelerimi,birleþsin ihtiraslar
doðsun içinde yeniden,saçlarý ipek,diþleri inci gibi aþk
emzir içimdeki aðlayan yalnýzlýðýmýn çocuðunu,
sustur,güzel peþkirlere sar,
avut aþkýna divane bu kulu..ÞAÝR ARZU GÜNAL /21.10.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.