Gönül baðý viran hazan baþladý
Yâr dediðim zalým haþladý beni
Að’yar ile olup verdi el ele
Daha ýsýnmadan tuþladý beni
Bilmiyorum böyle bize ne oldu ?
Girdi yâr baðýma goncamý yoldu
Þivan düþtü baðra gam keder doldu
Elini tutmadan taþladý beni
Ýki gözüm þimdi çaðlayan nehir
Doldurupta sundu iç diye zehir
Hoþ’gelsede yâr’den çekilen kahir
Ellerini çekip boþladý beni
Baþým döndürmüþtü iþvesi naz’ý
Tutuþturdu ele bir kýrýk saz’ý
Geçirdim ah ile Bahar ve Yaz’ý
Devranýn sürmeden kýþladý beni
DURAK’ýn baðrýnda koptu curcuna
Baykuþlar tünetti gönül yurduna
Yem eyledi beni yad’ýn kurduna
Yâr sevda baðýndan dýþladý beni
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.