Havale

baþýný çokluða soktu
vay
bu iþin sonu bir alev mi yoksa
olabilir demeden önce sayýlmamýz isteniyor
oyalayýp aðzýmýzý
yüzümüzü duvara döneceðiz

derken kalbini içtenlikle yerlere eðen
paspas kýlýklý garibanlar geçti
üç beþ karton naylon ve teneke
çuvala girdikçe sevindiler

havale istedim
caným sýkýlýyor falan dedim kendi kendime
buldum
bir aralýk istiyorum
kimsenin duymadýðý bir aný
koynuma sokup kendimle
alay etmek istiyorum

sonra eski þarkýlarý düþündüm
bir hayli eski
sýð alfabelerin içinde dönüp duran
la ile baþlayýp la ile biten
bütün sýkýlgan geceleri
geceler
öylesine uzattýlar ki sabahý

ben artýk burada kimse deðilim
yanýmdan önümden ve arkamdan
ve üstümden geçerken bir an
baktýðýnýz hayatlarýn son bulmasý
geçen bulut
düþen yaprak ve yakamozlar
ne çabuk üzülüyor biterken insan

hala bir merdiven heyecaný yaþamak
ikiþer üçer atlamak göðe
ayaklarýný hissedip birazcýk nefes
almak gibi
kapýlarýn açýldýðýný düþünüp
kollarýnýzda yalnýzlýðýmý unutmak
dikip gözlerimi gözlerinize
aþk þarkýlarý söylemek
ne güzel.







Sosyal Medyada Paylaşın: