MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yurdumun İnsanı...
Erhan Tuncer

Yurdumun İnsanı...


Benim yurdumun insaný
Öksürür durur kýþ olunca…
Elleri nasýr,
Gönlü derya,
Yüreði yufkadýr…

Benim yurdumun insaný
Kavuþturur elerini
Göðüs hizasýna
Biraz büker boynunu
Anlatýr derdini
Büyük(!) adamlara!
Ýsyaný;
Ya damýnýn akmasýnadýr
Ya da ekmek alamayýþýna…
Ama buldu mu içer,
Cigaranýn en hasýný…
Ciðerleri alabildiðine bir bayramý,
Çoktan hak etmemiþ midir?

Benim yurdumun insaný,
Davasý uðruna ölür!
Çünkü yurdunda
Sürer durur davalar,
“Adaletin mülkün temeli” olduðu
Dört duvarýn ardýnda,
Bir ömür!

Benim yurdumun insaný,
Gömer anasýný aðlar!
Gömer karýsýný aðlar!
Gömer gardaþýný aðlar!
Devlet yapar,devlet yýkar!
Aðlar benim yurdumun insaný,
Aðlar!

Yer bir ekmeði,
Bir düzine insanla…
Merttir.
Tek yumruktur.
Göðüs göðse çarpýþýrken,
Barut kokan cephelerde…
Bir yüreði vardýr,
Benim insanýmýn!
Gerisi kader…
Gerisi alýn yazýsý…
Gerisi teferruattýr!

Seviyorum insanlarýmý…
Sakalýyla,
Býyýðýyla,
Yüzündeki çýbaný
Ayaðýndaki çarýðýyla…
Bir bakraç suyu,
Ýçtikten sonra kana kana…
“Çok þükür” nidasýyla!
“Allah kerim”
“Allah büyük”
“Allah bir”
Ve nice Allah’lý,
Minnetli,
Ýstekli,
Çaresizlikli,
Cümleleriyle…

Seviyorum seni…
Yurdumun temiz insaný!

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.