YELKENLİ KORULUĞU

Kalbin kýyýlarýnda ýssýz bir yelkenli koruluðu
Ýsterdim meltemli günlerimde yârin hülyasýyla
Aþkýn yelkenleriyle açýlmak kalbin enginlerine
Þafaðýn gökkuþaðý uçurtmalarýyla kucaklaþarak

Sen hep beni meltemli gülüþümle tanýrsýn
Rüyanýn doruðundan denizi seyrediyorum
Gecenin kýyýsýnda lavanta kokulu rüyalar
Sürgün günlerimin aþklarý hatýra defterimde

Hep böyle gökkuþaðý renkli aþklarýmla beklerim
Aþkýn semaverinde hasret mevsimi tütüyor
Üþüyen zamanlar geçiyor gurbetin trenlerinde
Gözkapaklarým yorgun rüyalarda

Hayallerin sarmýþ kalbimin dört bir yanýný
Gördüðüm her rüyada gözlerin duruyor
Leylak mevsiminde içtim meltemlerle
Lavanta kokulu gökkuþaðý meyhanesinde

Yorgun rüzgârlar uðuldayarak aðlaþýyordu
Akasya gerdanlýðýnýn dallarýnda altýn pýrýltýlar
Dinliyorum zamanýn efsanelerini kalbimden
Tanyerlerinin alevleri yanýyor geceden

Meltemli meyhanede gecenin unutulan þarkýsý
Zaman çocuksu sessizliðiyle uyuyordu
Kalbin ýslýklarý gecenin doruklarýný kuþatýyor
Ayýn renkli gülüþleri daðlarýn kucaðýnda

Rüyanýn kanserine beyhude gülüþler akýyordu
Zaman aðlarýný topluyordu kaderin denizinde
Kalbimden düþmüyor sürgünlük gülüþlerim
Sürgündeki rüyalarýn kokusunu özlemiþtim

Uçurtma mevsiminde eserken meltemler
Çamlýðýn tepesinden bulut kervanlarý geçiyor
Koruluðun heybesinde meltemli gülüþler
Hasretin lavanta kokulu akþam bahçelerinde
Sosyal Medyada Paylaşın: