Aşıyor ömrüm
Bir zamanlar ne çok düþlerim vardý
Sýmsýcak duygular beni sarardý
Vakit akþam oldu hava karardý
Þimdi son demini yaþýyor ömrüm.
Benzedim güz günü sararmýþ dala
Bülbüller konmuyor kurumuþ güle
Yaklaþtýkça biraz daha menzile
Sanki yürümüyor koþuyor ömrüm.
Ýyi günlerinde yerdiler beni
Ýþleri düþtükce gördüler beni
Benim dediklerim yordular beni
Geçmiþin izini taþýyor ömrüm.
Ellerin yurduna özümü verdim
Almanlarda nazi ruhunu gördüm
Vatan hasretiyle yanan bir kordum
Hala için için piþiyor ömrüm.
Baþka çehrelere bürünemedim
Sabit fikirlerden arýnamadým
Ne yapsam kimseye yaranamadým
Yavaþ yavaþ gözden düþüyor ömrüm.
Nefsimizdi bizi yarýþa salan
Kaybetmekten korktu geride kalan
Hayat bir tepeydi zirvesi olan
Az kaldý zirveyi aþýyor ömrüm.
Muzaffer Yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.