Dayadý ayaðýný,açýk kalan deliðe, Buyrun girin diyerek,vardý Yüce Resule, Resul içeri girdi,hemence besmeleyle, Ya Eba Bekir mintan,niye yoktur üstünde.
Ya Resul ben týkadým,delikleri içerde, Resul dua ettiler,o günde olsun benimle, Uyudular bir süre,Sýddýykýn dizlerinde, Bir aralýk yaþ geldi,Kibriyanýn yüzüne.
Çek ayaðýný Ya Sýddýyk,yýlan çýksýn meydana, Zehirli kara yýlan,geldi hemen huzura, Ey utanmaz yýlan,soktun neden dostumu? Senin bu yaptýðýn iþ,hiç yakýþýk oldu mu?
Ey Rahmanýn habibi,sevmez yalnýz insanlar, Sana aþýk olmuþtur,kuþlar,yýlan çýyanlar, Ýþittim ben yýllardýr,yaþlý büyük dedemden, Burada konaklayacak,ahir zamanda Sultan.
Nice zamandan beri,bekliyordum sizleri, Eba Bekir dostunuz,bana izin vermedi, Sonunda soktum onu,görmek için sizleri, Mecbur kaldým yapmaya,nolur baðýþla beni.
Resulullah affetti,yýlan onu seyretti, Eba Bekir’e Resul,biraz emniyyet verdi, Bir damla tükrüðünü,sürdüler yarasýna, Görmediler bir acý,artýk kalan hayatta.
Tarif ettiler Resul,orda zikri kalbiyi, Eba Bekir Sýddýyka,talim etti gizliyi, Korkma Ya Eba Bekir,innallahe maana, Yanaþtý hemen gemi,maðarada Sultana.
Müþrikler geldiyse de,göremedi onlarý, Mekkeden gelen çoban,taþýyordu erzaðý, Ertesi gün gizlice,vardýlar Medine’ye, Taleal bedrü diye,seslendiler Resule.
16.10.2014//KIRIKKALE HÝDAYET DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.