Zaman durmaksýzýn katar kendini, Haline harabým der bazýlarý, Yüklersin küfenin içine zamaný Tenini kaybedinceye kadar
Önceleri yýldýzlar çok kalabalýktýr. Hep kendin göreceksin dünyayý Sükûnetli gidiþler olacak, kimi zaman Görkemli vedalar. Sen belki de dilek tutacaksýn.
Sevdalara yoracaksýn kendini. Mutlu dumanýn içinde kalacaksýn. Ýþte o halinle Günahlarýný görmez olursun.
Sýrtýmdaki küfe de aðýrlaþtý Kalburum göze kötü seyir ediyor. Artýk damarlarýmý daha iyi görüyorum. Ve günahlarýmý… Biraz daha eðileceksin. Ýlk yýldýzlar nerede? Diye soracaksýn. Belki de yýldýz kaymayacak ama Bedenin topraða sude edecek, Sýrtýndaki küfeyle tanrýya hesap vereceksin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
bilencengiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.